Prowincja Chrystusa Króla

Wyższe Seminarium Duchowne

Zarząd Generalny SAC

Zjednoczenie

Prowincja Zwiastowania Pańskiego

Instytut Pallottiego

Artykuł 3: Życie modlitwy

42.

Wskazania i przykład Założyciela

W naszej osobistej i wspólnotowej modlitwie idziemy za przykładem i wskazaniami świętego Założyciela, który w swym własnym życiu łączył głębokie zjednoczenie z Bogiem z gorliwością apostolską oraz potrafił nadać samej modlitwie charakter apostolski, w ścisłym powiązaniu z życiem Kościoła i całej rodziny ludzkiej.

43.

Zjednoczenie z Chrystusem i Kościołem

Członkowie gorliwie pielęgnują ducha modlitwy, aby ich działalność apostolska była zakorzeniona w zjednoczeniu z Chrystusem i Kościołem.

44.

Pismo Święte, Magisterium Kościoła, modlitwa

Nasze apostolstwo wymaga ustawicznego wgłębiania się w zbawcze dzieło Ojca, które dopełniło się w Chrystusie i trwa nadal w Kościele pod działaniem Ducha Świętego, dlatego też wszyscy członkowie czerpią wciąż pokarm z Pisma św. i z oficjalnej nauki Kościoła oraz trwają zjednoczeni na modlitwie Kościoła, pielęgnując zalecane przezeń praktyki pobożności, kapłani i diakoni zaś szczególnie Liturgię Godzin.

45.

Sprawowanie Eucharystii

Sprawowanie Eucharystii, która stanowi źródło i szczyt życia Kościoła, jest także ośrodkiem naszego dnia. Uczestniczenie w Ofierze eucharystycznej, tej pamiątce śmierci i zmartwychwstania Pana, powinno nieustannie odnawiać nasze życie wspólnotowe i czynić je coraz bardziej braterskim.

Zaleca się wszystkim członkom, by codziennie sprawowali Mszę św. bądź też w niej uczestniczyli.

46.

Inne środki

Członkowie oddają się ponadto gorliwie modlitwie myślnej przez pół godziny każdego dnia oraz czytaniu duchowemu; cenią sobie skupienie i ducha pokuty; uczestniczą w miesięcznych dniach odnowy i w przepisanych ćwiczeniach rekolekcyjnych; odnawiają się często – zgodnie z przepisami Kościoła –w sakramencie pojednania; obchodzą uroczystości właściwe Stowarzyszeniu.

47.

Wspólne modlitwy

Pielęgnowanie i rozwój życia duchowego wymaga wiernego zachowywania konkretnego porządku modlitw; dlatego poszczególne wspólnoty, zgodnie z wymaganiami swego życia wspólnego i apostolskiego działania, ustalają czas swych spotkań na modlitwie.